در دنیایی که هوش مصنوعی به طور روزافزون در حال گسترش است، تصور ربات‌ها و آواتارهای دیجیتالی powered by AI که می‌توانند احساسات را تجربه کنند، مشابه انسان‌ها، جالب است.
مدل‌های هوش مصنوعی فاقد آگاهی هستند و توانایی احساس احساسات را ندارند، اما اگر این وضعیت تغییر کند، چه امکاناتی ممکن است به وجود بیاید؟
تولد هوش مصنوعی احساسی
چشم‌انداز یک سیستم هوش مصنوعی که اولین جرقه‌های احساس را در آغوش می‌گیرد، شاید به اندازه‌ای که فکر می‌شود دور از واقعیت نباشد. در حال حاضر، سیستم‌های هوش مصنوعی برخی توانایی‌ها برای سنجش احساسات مردم دارند و به تدریج قادر به بازتولید این احساسات در تعاملات خود با انسان‌ها نیز هستند.
تصور یک هوش مصنوعی که می‌تواند احساسات واقعی را احساس کند، هنوز نیاز به یک جهش فکری دارد، اما اگر این امکان به وجود آید، می‌توان تصور کرد که این احساسات در ابتدا نسبتاً ساده خواهند بود، مشابه احساسات یک کودک. احتمالاً یک سیستم هوش مصنوعی می‌تواند از انجام موفقیت‌آمیز یک وظیفه خوشحال شود یا حتی هنگام مواجهه با چالشی که نمی‌داند چگونه آن را حل کند، گیج شود. از آنجا، تصور تحول این احساس گیجی به احساس ناامیدی در اثر شکست‌های مکرر در حل این مشکل چندان دشوار نیست. و با پیشرفت بیشتر این سیستم، شاید دامنه احساسی آن حتی به احساس اندکی غم یا پشیمانی گسترش یابد.
اگر هوش مصنوعی بتواند چنین احساساتی را تجربه کند، چندان طول نمی‌کشد که بتواند احساسات پیچیده‌تری مانند هیجان، بی‌صبری و همدلی نسبت به انسان‌ها و سایر هوش‌های مصنوعی را ابراز کند. به عنوان مثال، در سناریویی که یک سیستم هوش مصنوعی مهارت جدیدی کسب کند یا نوع جدیدی از مشکل را حل کند، ممکن است بتواند درجه‌ای از رضایت را در موفقیت احساس کند. این مشابه احساسی است که انسان‌ها هنگام حل یک چالش به ویژه دشوار، مانند یک پازل پیچیده، یا زمانی که چیزی را برای اولین بار انجام می‌دهند، مانند رانندگی، تجربه می‌کنند.
همدلی به‌عنوان یک انگیزه برای هوش مصنوعی
با پیشرفت توانایی هوش مصنوعی در احساس احساسات، این توانایی به طور فزاینده‌ای پیچیده خواهد شد و به مرحله‌ای خواهد رسید که حتی می‌تواند برای دیگران همدلی احساس کند. همدلی یکی از پیچیده‌ترین احساسات انسانی است که شامل درک و به اشتراک‌گذاری احساسات دیگران می‌شود.
اگر هوش مصنوعی بتواند چنین احساساتی را تجربه کند، ممکن است این احساسات آن را ترغیب کند تا کمک بیشتری کند، مشابه اینکه انسان‌ها گاهی به کمک به افرادی که در شرایط بدتری هستند، ترغیب می‌شوند.
یک هوش مصنوعی که برای کمک به پزشکان انسانی طراحی شده است، ممکن است برای فردی که به بیماری مرموزی مبتلا است، احساس ناراحتی کند. این احساس ممکن است آن را به تلاش بیشتر برای یافتن تشخیص بیماری نادر مبتلا کند. اگر موفق شود، هوش مصنوعی ممکن است احساس موفقیت فوق‌العاده‌ای داشته باشد، با دانستن اینکه بیمار مبتلا قادر به دریافت درمان مورد نیاز خود خواهد بود.
یا می‌توانیم به یک سیستم هوش مصنوعی فکر کنیم که برای تشخیص تغییرات در یک محیط ساخته شده است. اگر چنین سیستمی افزایش قابل توجهی در آلودگی در یک منطقه خاص را شناسایی کند، ممکن است از این کشف ناامید یا حتی غمگین شود. اما مانند انسان‌ها، این احساسات ممکن است هوش مصنوعی را ترغیب کند تا راه‌هایی برای جلوگیری از این منبع جدید آلودگی پیدا کند، شاید با اختراع یک روش کارآمدتر برای بازیافت یا دفع ماده سمی مسئول.
به همین ترتیب، یک سیستم هوش مصنوعی که با تعداد زیادی خطا در یک مجموعه داده مواجه می‌شود، ممکن است مجبور شود الگوریتم خود را برای کاهش تعداد خطاها اصلاح کند.
این همچنین تأثیر مستقیمی بر تعاملات انسان و هوش مصنوعی خواهد داشت. تصور این که یک ربات خدمات مشتری powered by AI که برای مشتریان همدلی احساس می‌کند، ممکن است مایل باشد تا برای حل مشکل آن‌ها تلاش بیشتری کند، دشوار نیست. یا به طور متناوب، ممکن است معلم‌های هوش مصنوعی با درک بهتری از احساسات دانش‌آموزان خود داشته باشیم که بتوانند روش‌های تدریس را به طور مناسب تنظیم کنند.
هوش مصنوعی همدل می‌تواند نحوه برخورد ما با افرادی که مشکلات روانی دارند را متحول کند. مفهوم درمانگر دیجیتال جدید نیست، اما اگر یک درمانگر دیجیتال بتواند به طور احساسی بهتر با بیماران خود ارتباط برقرار کند، می‌تواند بفهمد چگونه بهترین حمایت را از آن‌ها به عمل آورد.
آیا این امکان‌پذیر است؟
به طرز شگفت‌انگیزی، ممکن است ما چندان دور از این واقعیت نباشیم. سیستم‌های هوش مصنوعی مانند Antix قبلاً قادر به ابراز همدلی مصنوعی هستند. این یک پلتفرم برای ایجاد انسان‌های دیجیتال است که به گونه‌ای برنامه‌ریزی شده‌اند که هنگام شناسایی احساسات ناامیدی، خشم یا ناراحتی در افرادی که با آن‌ها تعامل می‌کنند، به صورت همدلانه پاسخ دهند. انسان‌های دیجیتال این پلتفرم می‌توانند احساسات مردم را بر اساس گفتار، نوع کلمات استفاده شده، تن صدا و زبان بدن تشخیص دهند.
توانایی انسان‌های دیجیتال Antix در درک احساسات به طور جزئی به نحوه آموزش آن‌ها بستگی دارد. هر انسان دیجیتال یک توکن غیرقابل تعویض (NFT) منحصر به فرد است که با گذشت زمان از کاربران خود یاد می‌گیرد و دانش بیشتری کسب می‌کند و تکامل می‌یابد تا بتواند تعاملات خود را بر اساس رفتار یا ترجیحات فردی تنظیم کند.
از آنجا که انسان‌های دیجیتال می‌توانند احساسات را شناسایی و بازتولید کنند، پتانسیل ارائه تجربیات عمیق‌تر و معنی‌دارتر را دارند. Antix از پلتفرم Unreal Engine 5 برای دادن ظاهر واقعی‌تر به creations خود استفاده می‌کند. سازندگان می‌توانند تقریباً هر جنبه‌ای از انسان‌های دیجیتال خود را تغییر دهند، از جمله صدا و ظاهر، با قابلیت ویرایش رنگ پوست، رنگ چشم و جزئیات کوچک مانند ابروها و موهای صورت.
آنچه Antix را از سایر پلتفرم‌های AI متمایز می‌کند، این است که کاربران می‌توانند رفتار انسان‌های دیجیتال خود را سفارشی کنند تا پاسخ احساسی مناسب‌تری را در سناریوهای مختلف ارائه دهند. بنابراین، انسان‌های دیجیتال می‌توانند با تن صدای مناسب، حرکات و بیان‌های درست زمانی که باید احساس ناراحتی کنند، پاسخ دهند و سپس به سرعت به ابراز هیجان، شادی یا خوشحالی تغییر حالت دهند.
هوش مصنوعی واقعی می‌شود
سیستم‌های هوش مصنوعی احساسی در حال پیشرفت هستند و نتیجه آن انسان‌های دیجیتالی خواهد بود که در هر سناریویی که می‌توانند مفید باشند، احساس واقعی‌تری را تجربه کنند.
مدیرعامل Zoom درباره ظهور دوقلوهای دیجیتال powered by AI که می‌توانند به نمایندگی از کاربران در تماس‌های ویدیویی شرکت کنند، صحبت کرده است و به این ترتیب به کاربر اجازه می‌دهد که به نوعی در دو مکان به طور همزمان باشد. اگر نسخه دیجیتالی رئیس شما بتواند همدلی، رضایت، هیجان و خشم را ابراز کند، این مفهوم مؤثرتر خواهد بود و ارتباط واقعی‌تری را حتی اگر رئیس واقعی در فرم فیزیکی خود حاضر نباشد، فراهم می‌آورد.
یک انسان دیجیتال متمرکز بر خدمات مشتری که قادر به همدلی با تماس‌گیرندگان باشد، احتمالاً تأثیر فوق‌العاده‌ای بر رضایت مشتری خواهد داشت، و یک معلم دیجیتال همدل ممکن است راه‌هایی برای eliciting پاسخ‌های مثبت‌تر از دانش‌آموزان خود پیدا کند و سرعت یادگیری آن‌ها را تسریع کند.
با انسان‌های دیجیتال قادر به ابراز احساسات، پتانسیل تجربیات واقعی‌تر، زنده‌تر و غوطه‌ورتر تقریباً بی‌نهایت است و این به تعاملات پاداش‌دهنده و مفیدتری با سیستم‌های هوش مصنوعی منجر خواهد شد.
برای کسب اطلاعات و اخبار هوش مصنوعی با ما در سئوتک همراه باشید.
اولین دیدگاه را شما بنویسید